کـومـه

<وب نویسه هایی از فرهنگ, سیاست و اجتماع>

خانه | پست خونه | | XML |

انسان‌های شبه اولیه

اهالي روستاي تازه كشف شده مانند غارنشين‌ها برهنه بوده و از برگ درختان تغذيه مي‌كنند.
ساكنان اين روستا هيچ اطلاعي از خدا دين، اسلام و ولايت ندارند و هرگز در طول عمر خود وسيله نقليه نديده‌اند.
ريش سفيدشان مي دانست كه سال‌هاست شاه از كشور رفته است.
تنها برخي از اعضاي اين خانواده‌ها قادر بودند كه اعداد را تا ۳ بشمارند.
عمده تغذيه اين گروه كيسه هاي آردي بود كه فردي خير هر ماهه برايشان مي برد اما آنها غالبا از برگ و ميوه درختي به نام انجيروك براي تغذيه استفاده مي كردند.
دست يكي از بچه‌ها سوخته بود. كوچكترين انگشت دستش به كف دست چسبيده بود ولي نتوانسته بودند آنها را از هم جدا كنند.
يكي از آنها به من مي گويد: چند ماه قبل وقتي كه براي اولين بار ماشيني را ديده آن قدر ترسيده است كه به كوه‌ها فرار كرده است.
آنها مفهوم حمام را نمي دانستند و اصلا حمام نديده بودند،
نكته عجيب اين است كه آنها با لهجه غليظ كرماني صحبت مي كنند و حرف‌هاي ما را به خوبي مي فهمند.
اين احتمال وجود دارد كه هنوز در اين شهرستان آبادي‌هاي مشابه ديگري وجود داشته باشد كه هنوز ناشناخته باشند.

مطالب بالا در نگاه اول خیالی و رویایی به نظر می‌رسند اما در مورد روستایی است به نام زاروکی از توابع عنبر‌آباد شهرستان جیرفت. در نگاه اول حسی توام با شگفتی و ناراحتی ایجاد می‌کند. شگفتی از وجود چنین انسان‌هایی که به سبکی زندگی‌ می‌کنند که منسوخ شده و ناراحتی از این‌که چرا تازه به وجودشان پی‌بردیم. فاصله ما و آن‌ها به قدری زیاد و شکاف تاریخی فرهنگی چنان عمیق است که گویی آن‌ها از سیاره‌ای دیگر آمده‌اند و یا این‌که می‌خواهند تاریخ را به صورت نمایشی به ما بیاموزند. نکات متناقض هم کم نیستند. این‌که کسی برایشان آرد می‌آورد یا این‌که از رفتن شاه مطلع بودند. جالب‌تر این‌که اگر هیچ ارتباط تاریخی با جهان خارج از سکونت نداشتند چطور زبان فارسی را یاد گرفتند؟
منشا تمام این سوالات البته شفاف نبودن چگونگی آن است که زاینده سوالات متعدد است. این‌که چه‌طور بعد از حدود چهار ماه از کشف چنین مردمانی خبرش اعلام می‌شود. غم انگیز‌تر وضع خبررسانی است. چه دولتی و غیر آن. بی‌توجهی مفرط به این‌ موضوع بسیار نادر که حتی می‌تواند ابعادی جهانی داشته باشد و خبری جالب و توجه برانگیز باشد جای سوال دارد. رسانه ملی که هیچ. اما روزنامه‌های مدعی که دانستن را حق مردم می‌دانند چرا بی‌توجه و یا بسیار کم‌توجه بودند؟ باز گلی به جمال روزنامه‌نگاران همشهری که تا آن روستا رفتند و گزارش تهیه کردند.
برای من نوع برخورد این مردم با فرهنگ و تکنولوژی امروز بسیار جالب خواهد بود و برای اهل جامعه شناسی هم موردی مناسب برای مطالعه است.
یک نکته جالب هم این‌که زادسر نماینده جیرفت، برای نشان دادن عمق فاجعه این انسان‌های شبه اولیه که با برگ خود را می‌پوشانند، گفت که ساکنان این روستا هیچ اطلاعی از خدا دين، اسلام و ولايت ندارند.

خبر اول سایت انتخاب
گزارش روزنامه همشهری به نقل از انتخاب

| هادی | 9:25 AM |