حجاب از زبان نمایندگان
باز هم با رسیدن فصل گرما و افزایش دما، شاهد بروز حساسیت نسبت به کاهش البسه به‌ویژه در مورد خانم‌ها هستیم. اعتراض اعضای شورای شهر تهران به وضع پوشش در خیابان‌ها، اعلام برخورد نیروی انتظامی با زنان بی‌حجاب و بد‌حجاب و تجمع گروهی از زنان در مقابل مجلس در اعتراض به وضعیت حجاب در جامعه و حضور تعدادی از نمایندگان در بین آن‌ها، از زمره این حساسیت‌هاست. قصد بررسی این موضوع را ندارم. بیشتر توجهم به اظهارات دو نماینده که در آن جمع حضور داشتند جلب شد.1- محمد‌تقی رهبر: "کسی که حقوق دولت را می‌گیرد نباید دختر و زنش این‌طور به خیابان‌ها بیایند و جاهایی از توجیه نیز گذشته است."
اظهار نظر‌های ایشان در زمینه‌های فرهنگی و اجتماعی مسبوق به سابقه است. به نظر می‌رسد آقای رهبر در تفکیک حریم‌ها و حدود‌ها دچار سردرگمی باشند. چون شان کارمندان دولت را در حد مزدور پایین آورده‌اند. کسی که کارمند دولت و نهاد‌های وابسته به آن است در ازای کار و خدماتی که ارائه می‌دهد در پایان ماه حقوق دریافت می‌کند و برفرض در صورت انجام کار مازاد، اضافه حقوق دریافت می‌کند. این یک قرارداد ساده است. کارمند هم موظف است به شرایط سازمان مستخدم در آن تن دهد که این ضوابط شامل نوع پوشش هم می‌شود. در ساعات غیر اداری هم شخصیت حقیقی خود را دارد. پس توسیع ضوابط اداری به ساعات غیر اداری کاریست ناصحیح و ناشی از خلط بین شخصیت حقیقی و حقوقی. حال چه رسد به این‌که با لحن توهین‌آمیز نه تنها کارمندان زحمت‌کش، بلکه خانواده آنان را جیره‌خوار و سرسپرده دولت بدانیم که حقوق را مانند صدقه به کارمند مستحق ترحم و دلسوزی، پرداخت می‌کند. آن هم در امری مانند حفظ حجاب که بنیانش بر اعتقاد و ایمان قلبی است.
2- حسن کامران:"اگر می‌گوییم حجاب چادر است، چرا بچه‌های بعضی مسئولان چادر ندارند، اول
باید آن‌ها درست شوند و بعد اعتراض کرد که چرا این‌گونه است."
این نماینده اصفهان هم مشهور به این تذکرات اسلامی است به ویژه که در مورد مبارزه با اسراف و تبذیر اهتمام خاصی دارند. اما به نظر می‌رسد ایشان هم مانند همکار دیگر خود دچار اشتباه و اختلاط شدند. نخست متذکر شوم تا جایی که حافظه یاری می‌کند، تا امروز چادر به عنوان حجاب برتر تبلیغ و معرفی شده است. اکنون شاید کشتی‌بان را سیاستی دیگر آمده است. شاید از سر شوق و قرار گرفتن در جو معترضین این کلام جاری شده باشد، چون محدود کردن حجاب به چادر نه عقلی و شرعی است و نه شدنی. اما در مورد این‌که باید ابتدا از خود و اطرافیان شروع کرد حرفی سنجیده و صحیح است. پیامبر(ص) هم دعوت به اسلام را از عشیره و اطرافیان خود آغاز کرد و روایات و احادیث هم بر اولویت امر به معروف و نهی از منکر نزدیکان تاکید دارد. البته باز باید تاکید کرد که بر خلاف گفته ایشان که باید فرزندان (طبعا منظور گوینده فرزندان ذکور نبوده است.) مسئولان چادری شوند، باید تلاش کرد تا حجاب رعایت شود نه فقط یک نوع مشخص از آن. و این فقط شامل مسئولان نمی‌شود بلکه آمران و ظابطان را هم دربر می‌گیرد. نا‌گفته نماند نباید از هویت مستقل فرزندان از والدین غافل شد و آنان را در رشد و بالندگی مخیر کرد. به قول معروف "گیرم پدر تو هست فاضل
از فضل پدر تو را چه حاصل"
منبع: روزنامه شرق 30 فروردین 1385
| هادی | 11:02 AM | |
|
|
| :لینک دوستان: |
|---|
.:: تیتر آخرین اخبار ::.
:آرشیو نوشته ها:
July 2004 August 2004 September 2004 October 2004 November 2004 December 2004 January 2005 February 2005 March 2005 April 2005 May 2005 June 2005 July 2005 August 2005 September 2005 October 2005 November 2005 December 2005 January 2006 March 2006 April 2006 May 2006 June 2006 July 2006 August 2006 September 2006 October 2006 December 2006 January 2007 February 2007 March 2007 April 2007