درباره پروژه‌های مهندسی عمران
همانطور که قبلا وعده داده بودم، در این پست درباره پروژه های مهندسی عمران توضیح خواهم داد.دانشجویان مقطع کارشناسی در رشته‌ها و گرایش‌های مختلف، برای فارغ التحصیل شدن باید پروژه‌ای تحویل استاد بدهند. این واحد درسی ممکن است در رشته‌ها نام دیگری داشته باشند. در بعضی رشته ها این واحد درسی با کارآموزی یکی است. در مهندسی عمران پروژه واحدی مجزا از کارآموزی است.
کارآموزی که از نامش مشخص است جهت ارتباط علم با صنعت است. دانشجو آموخته های تئوریک خود را در این درس به صورت عملی می بیند. از ایرادات آن یکی دیر هنگام بودن ارائه این درس به لحاظ رعایت پیش‌نیاز‌ها است که علی الاصول در سال‌های پایانی تحصیل انتخاب می شود. کم بودن طول دوره کارآموزی هم آفت دیگر آن است. این دوره در صورت استفاده بهینه حداکثر شش ماه خواهد بود. مهمترین ایرادش از نظر من عدم رعایت دقیق موازین و آئین نامه های اجرایی در امر ساخت و ساز است. اگر دانشجویی در پروژه‌های غیر‌دولتی و خصوصی دوره کارآموزی را بگذراند با انواع اقسام دوز و کلک‌های ساخت و ساز آشنا می شود. به جای این که ارتباط بین تئوری آموخته در دانشگاه و اجرا و به کار بستن آن را بیابد، متحیر می ماند و حتی شاید احساس غبن کند و به دروس بعدی که خواهد خواند بی توجه شود. این عدم رعایت آئین‌نامه ها هم ریشه های مختلفی داردد که موضوع این نوشته نیست. اگر بدآموزی نداشته باشد، در نوشته دیگری،حتما چند چشمه از شعبده بازی های جماعت پیمانکار تعریف می‌کنم.
یک دانشجوی مهندسی عمران، در طول دوره تحصیلش با درس های متفاوتی که بخشی از آن‌ها کار عملی یا پروژه نامیده می شود، مواجه خواهد شد. اصلی ترین پروژه‌ها که در یکی دو ترم پایانی باید برداشته شود و اجباری هم هستند شامل سه پروژه: سازه‌های بتنی، سازه‌های فولادی و راهسازی هستند. البته همانطور که گفتم پروژه های دیگری هم هستند که از اهمیت کمتری برخوردارند.
در مصاحبت با مردم عادی متوجه شدم بعضا این تصور را دارند که این پروژه ها اجرایی هستند، اما در واقع یک دانشجو یا تیمی از دانشجویان باید این پروژه ها را طوری تکمیل و محاسبه کنند که گویی قصد اجرای واقعی آن را دارند. اما این پروژه‌ها صرفا مجازی هستند و اجرا نخواهند شد، اما به لحاظ دقت و جدیت نباید چیزی از یک پروژه واقعی کم داشته باشند. این پروژه ها به صورت تیمی یا انفرادی اجرا می شوند.
پروژه های سازه های بتنی یا فولادی تقریبا مشابه هستند. در این پروژه ها دانشجویان باید با توجه با هماهنگی هایی که با استاد راهنما انجام می دهند و کاربری ساختمان مورد نظر( مسکونی-تجاری-اداری-بیمارستان و ...) پلان معماری ساختمان را به تایید استاد برسانند. این پلان معماری با نظر استاد در طبقات با توجه به تعداد اعضای تیم تایید می شود. پروژه سازه بتنی یعنی ساختمانی که اسکلت آن از بتن آرمه ساخته می شود و سازه فولادی هم یعنی سازه آن از فلز(فولاد) ساخته شده است. مراحل بعد از تایید پلان شامل بارگذاری، تحلیل دستی، تحلیل کامپیوتری، طراحی دستی و طراحی کامپیوتری است که تحلیل و طراحی کامپیوتری اسکلت سازه معمولا با نرم افزار(ETABS) انجام می‌شود. در طراحی این سازه ها از آئین نامه های آبا(آئین نامه بتن ایران)، ACI(American concrete institute)، 2800 و آئین نامه‌های دیگر استفاده می شود.
پروژه راه، شامل کلیه مراحل طراحی مسیر یک راه است. نخست باید یک نقشه توپوگرافی از سازمان نقشه‌برداری کشوری تهیه شود. ابتدا و انتهای مسیری که قرار است جاده بین آن دو نقطه طراحی شود توسط استاد راهنما معیین و به تایید استاد می رسد. مراحل آن شامل انتخاب مسیر، زدن پروفیل‌های طولی، انتخاب خط پروژه، رسم منحنی بروکنر جهت تعیین خاکبرداری و خاکریزی و قسمت های دیگری که باید انجام شود.
این سه درس هر کدام یک واحد ارزش دارند. اما مهمترین و کاربردی ترین دروس مهندسی عمران هستند. دانشجویان باید توجه ویژه‌ای به این سه واحد داشته باشند. هر چند گوشه و کنار دیده می شود که فارغ التحصیلان بیکار مهندسی عمران، در ازای وجهی تمام این پروژه‌ها را انجام می دهند.
| هادی | 12:51 PM | |
|
|
| :لینک دوستان: |
|---|
.:: تیتر آخرین اخبار ::.
:آرشیو نوشته ها:
July 2004 August 2004 September 2004 October 2004 November 2004 December 2004 January 2005 February 2005 March 2005 April 2005 May 2005 June 2005 July 2005 August 2005 September 2005 October 2005 November 2005 December 2005 January 2006 March 2006 April 2006 May 2006 June 2006 July 2006 August 2006 September 2006 October 2006 December 2006 January 2007 February 2007 March 2007 April 2007