شعري براي زخم
اين سرخ گونههرگز سخن از درد
نرانده ست
رون آتش مي زيد
و هراس را با او
یاراي برابري نيست
خاموش نشسته به انتظار
زخم را
و گلوله را پاس مي دارد
تا آن روز
كز جراحت سهمگين خويش
پرچمي برافرازد
اين سرخ گونه
خاموش نشسته به انتظار
تمامي تن من
سرزمين من است
خسرو گلسرخی
| هادی | 5:50 PM | |
|
|
| :لینک دوستان: |
|---|
.:: تیتر آخرین اخبار ::.
:آرشیو نوشته ها:
July 2004 August 2004 September 2004 October 2004 November 2004 December 2004 January 2005 February 2005 March 2005 April 2005 May 2005 June 2005 July 2005 August 2005 September 2005 October 2005 November 2005 December 2005 January 2006 March 2006 April 2006 May 2006 June 2006 July 2006 August 2006 September 2006 October 2006 December 2006 January 2007 February 2007 March 2007 April 2007