کـومـه

<وب نویسه هایی از فرهنگ, سیاست و اجتماع>

خانه | پست خونه | | XML |

صداي پاي عيد

1- صدای گام های سال نو به گوش می رسد.این را در و دیوار شهر گواهی می دهند. خیابان هایی شلوغ که البته پیاده رو ها از آن شلوغ ترند. خرید سال نو خیلی ها را از خانه به در می کند تا از این مغازه به آن مغازه بروند و به دنبال جنس خوب و قیمت خوب تر بگردند. بازار پوشاک نزدیک عید رونق خاصی دارد . البته هر بار که از این بازاری ها اوضاع کاسبی را می پرسید می نالند و از زیاد شدن دست شکایت می کنند یا از پول نداشتن مردم. ما که می دانیم بازاری یعنی با + زاری . می توان گفت بیشتر درآمد این صنف بسته به حقوق و عیدی کارمندان دولت دارد.کارمندان و حقوق بگیران دولت هم بخش زیادی از مردم را تشکیل می دهند. و از این بین وزارت آموزش و پرورش بیشترین سهم را دارد. این حالت دور تسلسلی به وجود می آورد. کاسب چشم به راه کارمند و کارمند چشم به دست دولت . البته فرزندان کارمندان هم چشم به والدینشان دوخته اند.
2- اما تمام این رفت و آمد ها و اتفاقات ناظرانی ساکت و صامت هم دارد. ناظرانی که خود خرید و فروش می شوند تا بر سر سفره های هفت سین ما قرار بگیرند حتی اگر از هیچ سینی تشکیل نشده باشند. ماهی های قرمز که شاید خیلی ها مثل خودم را به یاد دوران کودکی بیاندازد. زمانی که با ولع خاصی حرکت ماهی قرمز در تنگ کوچک را نگاه می کردیم. بعضی هاشان هم با دم های متفاوت بودند که آن زمان بسته به نوع دمشان به آن ها دو دم یا سه دم می گفتیم . هر چند بیشترشان عمر کوتاهی هم دارند ولی به نوعی برای ما سمبل سال نو هستند.
3- این شلوغی ها فراموشمان نکند که سبزه بگذاریم و الا باید سال جدید را با سبزه های آماده شروع کنیم. نكند فراموش كنيم همين نزديكي بعضي ها منتظرند و چشم به راه .

| هادی | 6:35 PM |