نوشتارهای انتخاباتی2-سیاست انتخاباتی دانشگاه آزاد
با شنیدن نام دانشگاه، اولین تصویری که به ذهن متبادر می شود مکانی است جهت علم آموزی و گسترش دانش. مسلما مهمترین وظیفه دانشجو هم کسب علم و توسعه بنیه علمی خود به عنوان نیروی انسانی و سرمایه های اصلی کشور است.اما آیا دانشگاه تنها محل علم آموزی است. اگر کاربرد دانشگه در حد انتقال دانش از استاد و مربی به دانشجو باشد، چه تفاوتی می توان بین دانشگاه و دبیرستان قائل شد؟نمی توان دانشگاه را محدود به رابطه علمی کرد بلکه در آن نگاه انتقادی و اجتماعی به دانشجو آموخته می شود هر چند اگر واحدی مختص این مهارت ها ارائه نشود. در این باب سخن ها زیاد گفته شده و دیگر شاید ابهامی در فعالیت های سیاسی و اجتماعی داشجویان در کنار علم آموزی وجود نداشته باشد.
اما روی سخن این نوشتار با دانشگاه آزاد اسلامی است که امروزه در کشورمان حتی بزرگتر از وزارت خانه آموزش عالی، رقیب خود در دولت است. دانشگاهی که در دورافتاده ترین نقاط کشور واحد تاسیس کرده و دانشجو جذب می کند. پذیرفته شدگان این دانشگاه هم با پرداخت هزینه هایی بعضا گزاف به کسب علم مشغولند. (بحث کیفیت آموزشی در این دانشگاه را به فرصتی دیگر موکول می کنم.)چنین تشکیلاتی با گستره بسیار قطعا یکی از پتانسیل های قوی در هر زمینه اجتماعی و سیاسی است و با توجه به قشر جوانی که این دانشگاه پوشش می دهد برای حکومت و احزاب وسوسه کننده خواهد بود. اما در عمل دانشجویان این دانشگاه فضایی متفاوت از دانشگاه های دیگر تجربه می کنند. نبود و یا کمبود تشکل های دانشجویی، فقدان نشریات دانشجویی مستقل، فضای رخوت آلود و کسل کننده فرهنگی و مشکلاتی دیگر که دانشجویانن با آن دست به گریبانند. در مورد تشکل های دانشجویی باید گفت که این دانشگاه تنها به تشکل هایی خاص مجوز فعالیت می دهدو تشکل های اصلاح طلب با محدودیت های فراوانی مواجه اند. در دانشگاه هایی که تشکلی سیاسی و یا اجتماعی در آن فعالیت ندارد، بسیج دانشجویی به عنوان نمایندگی یک نهاد نظامی در دانشگاه با ساپورت های ویژه از داخل و خارج دانشگاه به ترکتازی در عرصه فرهنگی و سیاسی می پردازد.
اما انتخابات ریاست جمهوری از آن وقایعی است که یخ های رکود سیاسی در دانشگاه آزاد را آب می کند. اما باز هم مسئولین دانشگاه آزاد قصد پنهان نمودن خواست اصلی دانشجویان را دارند. نگاهی به دو دوره کاندیداتوری ریاست دانشگاه ، دکتر جاسبی خود شاهدی بر این مدعی است. نزدیک شدن به انتخابات و کاندیداتوری دکتر جاسبی، اگر برای ایشان آب نمی شود،برای بسیاری از دانشجویان نان می شود. ارائه تخفیف های فراوان شهریه، نادیده گرفتن دانشجویان با مشروطی بیش از حد مجاز و تسهیلات دیگری که خیالی خام بیش نبود.چه بسیار افرادی که از این گشاده دستی ها و حاتم بخشی ها استفاده کردند و به پشت سر خود نگاه نکردند. حتی در بعضی موارد بالاجبار رئیسان واحد ، مسئولیت ستاد انتخاباتی دکتر جاسبی را پذیرفتند. در مجموع روابط بسیار پیچیده کاری و انتخاباتی و برخی ملاحظات باعث می شد تا ستاد ایشان بسیار شلوغ به نظر برسد اما روز اعلام نتایج این بازی را جالب تر می کرد. این دوره هم ایشان کاندیداتوری خود را به نامزدی آقای هاشمی گره زده اند. شاید هاشمی نیاید تا حداقل از نمد انتخابات کلاهی برای دانشجویانی که جیب هایشان را در این دانشگاه خالی می کنند، ساخته شود.
قطعا دانشجویان دانشگاه آزاد، با تمام محرومیت ها، نظری مستقل از مسولین دارند که برخاسته از نظر اکثریت مردم است و دانشگاه آزاد با آن سیستم بسته اش باز هم دانشگاه است و حداقل های یک دانشگاه را داراست. به عنوان یکی از دانشجویان این دانشگاه، معتقدم در ساز و کار تشکیلات دانشجویی می بایست هم آهنگی و همکاری بین دانشگاه های مختلف اعم از سراسری و آزاد ایجاد شود تا این سرمایه هدر نرود. هم آوایی نسل دانشجو بدون تبعیض قطعا باعث شکوفایی این نسل و آینده ای روشن برای مملکت خواهد شد.
دانشگاه آزاد ، به ویژه مسئولانش با توجه به فرارسیدن فصل انتخابات ریاست جمهوری، می توانند با گفتمان دموکراتیک را در سطح این دانشگاه گسترش دهند و انتخاب دانشجو را ارج بنهند تا شاهد بالندگی بیشتر این دانشگاه باشیم.
| هادی | 11:46 AM | |
|
|
| :لینک دوستان: |
|---|
.:: تیتر آخرین اخبار ::.
:آرشیو نوشته ها:
July 2004 August 2004 September 2004 October 2004 November 2004 December 2004 January 2005 February 2005 March 2005 April 2005 May 2005 June 2005 July 2005 August 2005 September 2005 October 2005 November 2005 December 2005 January 2006 March 2006 April 2006 May 2006 June 2006 July 2006 August 2006 September 2006 October 2006 December 2006 January 2007 February 2007 March 2007 April 2007